Πιο δυνατά και άγρια , κάποιος είπε κάποτε πως η θάλασσα μοιάζει με γυναίκα , γλυκιά και ήρεμη μα και μανιασμένη , ώρες ώρες μα πάντοτε γοητευτική .
Κι ήρθε το ξημέρωμα μετά , κρύο και γαλανό για να το νιώθεις , να νιώθεις πόσο σημαντικό είναι θεέ μου να νιώθεις , πόσο απίστευτα σημαντικό .
Και τα κυμματα καθάρισαν από μέσα μου τα πάντα καθώς ο ήλιος ερχόταν κι έφευγε με τα σύννεφα να σχηματίζουν περίεργα τοπία στον ουρανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου